رفع ساختن نیازهای بیمار
به گزارش پری بلاگ، مراقبت دائمی از بیمار امری لازم و لازم است، تا علاوه بر برطرف نیازهای جسمی وی، او را از این رنجش و افسردگی رها ساخته.
بنابراین اگر می نگریم که یک شبانه روز پرستاری از بیمار، محشور شدن با حضرت ابراهیم خلیل علیه السلام و عبور سریع از صراط را در پی دارد و با کوشش برای رفع احتیاجهای بیمار، موجب پاک شدن از گناهان است، به خاطر کوشش ارزنده ای است که پرستار برای بیماری که مورد توجه خداست، انجام می دهد و تمام ناملایمات پرستاری را با حلم و بردباری بر خود هموار می سازد. و بدینسان همان طور که بیماری، بیمار را از گناه پاک می نماید، پرستار را نیز که همنشین و مأنوس با اوست و زحمات او را متحمل می شود، از گناه پاک خواهد نمود.
پیش از این در روایتی دیدیم که برانگیخته شدن با حضرت ابراهیم علیه السلام یکی از آثار ارزشمند پرستاری شمرده شده بود. شاید این پاداش اخروی به علت مشکلاتی است که پرستار باید متحمل شود. بیمار بر اثر احساس درد و ضعف و عوامل متعدد روحی و روانی مبتلا به بی حوصلگی می شود و احیانا رفتار ناهنجاری در پیش می گیرد و با اندک ناملایمتی تلخی میکند. اما پرستار با رفق و مدارا و صبر و تحمل در برابر ناهنجاری های بیمار و با برخوردهای عاطفی و تحمل زحمات طاقت فرسا، او را به سوی سلامت جسم و آرامش خاطر سوق می دهد.
اگر می بینیم روایتی پاداش غذا دادن به بیمار را اینگونه بیان میکند که خداوند از میوه های بهشتی به او می خوراند، باید بدانیم که نیکیها و زندگی الهی در این جهان، به صورت پاداشهای والایی در آخرت جلوه می نماید. (1)
پرستاری و کمک به کسانی که از نظر جسمی ناتوانند، در گفتار رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و آله و سلم نیز از ارزش و آثار ویژه ای برخوردار است:
قال رسول الله صلی الله علیه و آله و سلم : من أعان ضعیفا فی بدنه على آمره، آعانه الله على أمره و نصب له فی القیامة ملائکة یعیونه على قطع تلک الأهوال و عبورتلک الخنادق من النار، حتى لا یصیبه من دخان ها، و على سمومها و على عبور الطراط إلى الجنۃ سالما امنا(2)
پیامبر خدا فرمود: هر کس انسانی را که ناتوانی جسمی دارد، کمک کند، خداوند او را در کارهایش کمک می دهد و در قیامت فرشتگانی را می گمارد تا او را در پیمودن جهت هولناک قیامت و عبور از گودال های آتش - به گونه ای که از سموم آنها آسیب نبیند - و بر عبور از صراط به سوی بهشت با سلامت و امنیت کامل کمک دهند.روایاتی که در صدد بیان ارزش پرستاری از بیمار است نیز، ناظر به همین اصل مراقبت و مواظبت و کمک بیمار است. شاید این تأکیدها و سفارشها درباره مراقبت و مواظبت از بیمار بدین جهت است که محرومیت بیمار از فعالیت های عادی روزانه و دوری از اجتماع و احیانا خانواده و احساس تنهایی و بی کسی، ممکن است برای او ایجاد رنجش روحی، افسردگی، و یأس و ناامیدی کند، که این خود موجب تشدید بیماری است. (3)
[مراقبت دائمی از بیمار]
بدین جهت مراقبت دائمی از بیمار امری لازم و لازم است، تا علاوه بر رفع احتیاجهای جسمی وی، او را از این رنجش و افسردگی رها ساخته، با انس و مهرورزی به او بهبود او را سرعت بخشد. بنابراین تداوم مراقبت از بیماران، یکی از وظایف مهم و پرارج پرستاران است و رها ساختن بیمار علاوه بر این که ممکن است سلامت و حیات او را به مخاطره اندازد، برای بیمار ضایعه روحی و روانی در پی خواهد داشت.رفع ساختن احتیاجهای بیماران و کسانی که دارای معلولیت های جسمی هستند از شئون مهم و ارزشمند پرستاری است که رهبران ما ضمن سفارش به آن ارزش و اهمیت فوق العاده آن را تبیین نموده اند. همان گونه که پیش از این مشاهده کردیم، پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در آخرین خطبه خود، ارزش رفیع رفع ساختن احتیاج بیماران را بیان فرمودند که:
و من سعی لمریض فی حاجه قضاها یخرج من ذنوبه کیوم ولدته امه(4)
کسی که با کوشش خود احتیاج بیماری را رفع سازد از گناهان خود پاک می شود، همچون روزی که از مادر متولد شده است. روایتی دیگر صرف کوشش برای رفع احتیاج بیمار را دارای همین ارزش می داند، اعم از این که احتیاج بیمار برآورده شود یا نه. عن الامام الصادق عن آبائه علیهم السلام قال: قال رسول الله من سعى لمریض فی حاجة، قضاها أو لم یقضها، خرج من ذنوبه کیوم ولدته امه(5)از امام صادق(علیه السلام) روایت شده است که از پدرانشان نقل فرمودند که: پیامبر خدا فرمود: کسی که برای رفع احتیاجهای بیماری کوشش کند، خواه آن احتیاج برآورده شود یا نشود، همچون روزی که از مادر متولد شده است از گناهان پاک میشود.
پی نوشت ها:
1- بحارالأنوار، ج 81، ص 224
2- بحارالأنوار، ج 75، ص 21.
3- بحارالأنوار، ج 40، ص 2.
4- بحارالأنوار، ج 76، ص 368.
5- بحارالأنوار، ج 81، ص 217.
منبع: نگرش اسلامی به: فرهنگ پرستاری، اکبر اسدی، صص53-42، نشر مرکز تحقیقات اسلامی جانبازان، قم، چاپ دوم، 1375
منبع: راسخون