ماجرای تخته سنگ مرموز لندن چیست - پری بلاگ

در پس این پنجره و داخل دیواری شیشه ای و نیمه روشن، تخته سنگی عجیب وجود دارد که بعضی معتقدند یکی از مهم ترین و قدیمی ترین آثار به جا مانده متعلق به لندن است. اما هیچ کس نمی داند این سنگ برای چه کاری مورد استفاده قرار می گرفته است.

همه روزه هزاران لندنی بدون توجه به این تخته سنگ از اینجا عبور می نمایند؛ تخته سنگی که هنوز هم پس از هزار و یا حتی دو هزار سال، درست مثل روز اولش در خیابان کنون استریت آرمیده است. پیشینه مرموز این سنگ، قرن هاست که مردم را جذب خود نموده؛ به طوری که حتی در آثار شکسپیر، ویلیام بلیک و دیکنز نیز می توان رد پایی از آن را یافت.

نام تخته سنگ لندن، برای اولین بار در نوشته ای مربوط به سال 1100 کشف شد که به عنوان اثری معروف از دوران میانی (قرون وسطی) لندن برجای مانده است. در سال 1450، جک کید، رهبر یک جنبش روستایی به لندن آمد و شمشیر خود را بر روی تخته سنگ لندن کشید و خود را ارباب شهر نامید؛ شکسپیر این واقعه را در داستان هنری ششم، قسمت دوم خود، به تصویر کشیده است. در دوران ملکه الیزابت اول، این سنگ تنها یک یادبود تلقی می شد اما به نوبه خود، جاذبه گردشگری نیز بود. گردشگرانی که این سنگ را دیده بودند، با توجه به پیشینه اش، هر یک داستان خود را از آن روایت می کردند. یکی از داستان ها بدین صورت بود که این سنگ به وسیله شاه لود، بنیان گذار افسانه ای لندن در این مکان قرار داده شده است تا به عنوان نمادی برای مرکز شهر و همین طور مکانی برای پرداخت بدهیِ بدهکاران باشد.

با گذشت چندین قرن، افسانه ها و داستان ها درمورد این تخته سنگ، پیچیده تر شدند. تا اوایل قرن نوزدهم، نویسندگان بسیاری بر این باور بودند که این سنگ، بخشی از محراب یک کلیسا و یا پایه یک بنای خاص است که قدمتش به دوره مارکوس بروتوس، از نوادگان افسانه ای قهرمان شهر تروا باز می گردد که در دوره میانه بریتانیا به بنیان گذار و اولین شاه بریتانیا معروف بود. بعضی دیگر بر این باورند که این سنگ به عنوان عبادتگاهی برای کاهنان مورد استفاده بوده است.

معروف ترین داستان مربوط به این سنگ، این است که تخته سنگ لندن به وسیله رومی ها در اینجا قرار داده شده تا با استفاده از آن، فاصله تمامی مسیرهای روم به بریتانیا را مقدار گیری نمایند. این داستان به وسیله یک مورخ لندنی به نام ویلیام کامدن روایت شده که البته هیچ مدرک تاریخی دال بر اثبات آن در دست نیست.

بعضی بر این باورند که تخته سنگ لندن در ابتدا بزرگ تر از نسخه کنونی بوده است که زمانی در قرن هفدهم و احتمالا بر اثر آتش سوزی بزرگ لندن در سال 1666 آسیب دیده و کوچک شده است. بعدها به جامانده این سنگ به همراه یک گنبد کوچک که برای محافظت از آن دورش را پوشانده بود، یافت شد. تا قبل از این که تمهیداتی برای جلوگیری از جابجایی این سنگ اتخاذ گردد، سنگ مزبور، دو بار و در سال های 1742 و 1798 جابجا شد. دومین باری که این سنگ جابه جا شد، درون محفظه ای سنگی در دیوار بخش جنوبی کلیسای سِنت سوئیسان قرار داده شد که به مدت بیش از 150 سال و کل طول قرن نوزدهم را در آنجا باقی ماند.

در سال 1962، کلیسای سنت سوئیسان تخریب شد و تخته سنگ لندن در همان جا که اکنون در روبروی خیابان کنون واقع است، باقی ماند. ده سال بعد، تخته سنگ لندن به همراه محفظه اش به عنوان بنایی درجه 2 در لیست آثار باستانی کشور نهاده شد.

بر روی لوح برنزی که در سال 1962 در بالای محفظه نهاده شد، چنین نوشته شده است:

تخته سنگ لندن

این سنگ، بخشی از تخته سنگ اصلی است که اکنون در خیابان کنون به طور ثابت و پایدار نهاده شده است.

تخته سنگ لندن در سال 1742 به قسمت شمالی خیابان برده شد و در سال 1798 به بخش جنوبی دیوار کلیسای سنت سوئیسان انتقال یافت که از آن موقع تا زمان تخریب کلیسا در سال 1962 در اینجا باقی ماند.

پیشینه و هدف از ساخت این سنگ نامعلوم می باشد اما در سال 1188 در یک کتاب، اشاره ای به هنری، پسر الوین د لاندرستن شده است که بعدها شهردار لندن شد.

Save