مهدی طارمی مهره سیاسی دولت های ایران و عربستان؟ - پری بلاگ

در واقع درست در زمان جابجایی، او گزینه ای برای تیم های مطرح تر از آرسنال و منچستریونایتد گرفته تا تیم های اینتر و میلان می گردد. با وجود چنین مواردی، طارمی به واسطه قرارداد به نسبت طولانی مدتی که با باشگاه پورتو دارد، در این تیم و کشور پرتغال مانده و همچنان مؤثرترین بازیکن این باشگاه محسوب می گردد. حالا که درست یک سال به انتها قراردادش با پورتو به جای مانده، نگرانی طرفداران این تیم زیاد شده که آیا قرارداد مهاجم ایرانی شان تمدید می گردد یا نه.

نکته جالب درباره طارمی اینکه او آن قدر در این تیم درخشیده که پورتو از سر هراس برایش بند فسخ قرارداد 60 میلیون یورویی، حتی در این سن و سال، گنجانده که دیگر تیم های متمول جهان هوای خریدن این بازیکن به سرشان نزند. با این حال این ماجرا فقط یک روی سکه است؛ چون از آنجا که طارمی وارد آخرین سال قراردادش با پورتو می گردد، در صورت تمدیدنشدن قراردادش، می تواند در شش ماه انتهای قرارداد به صورت کاملا قانونی با باشگاهی نو وارد مذاکره گردد و در انتها قراردادش هم به عنوان بازیکن آزاد از جمع سفیدوآبی پوشان پرتغالی جدا گردد.

حالا پورتو برای اینکه به این سادگی ها مهدی طارمی را از دست ندهد و بتواند از کنار او درآمدزایی کند، دو راه بیشتر ندارد؛ اول اینکه دستمزد او را افزایش دهد و مهدی را راضی به تمدید قرارداد کند. راه دوم این است که مانع از خروج او به عنوان بازیکن آزاد گردد و این مهاجم ایرانی را همین تابستان پیش رو بفروشد.

شاید با توجه به همین گزینه دوم است که این روز ها شایعه پیشنهاد باشگاه الهلال عربستان به مهدی طارمی با سرعت زیادی در حال چرخش است. امروز پنجمین روزی است که رسانه های پرتغالی از پیشنهاد الهلال به مهدی طارمی نوشته اند و حتی جزئیات آن هم به رسانه ها درز نموده است. به نقل از رسانه های عربستانی عنوان شده که الهلال پیشنهادی سه ساله به مهدی طارمی داده و حتی عنوان شده که پذیرفته رقم درخور توجه سالانه 10 میلیون یورو هم به این بازیکن به عنوان دستمزد بپردازد. اگر همین فکت ها درست باشد، این پیشنهاد به میزان کافی وسوسه کننده است. 10 میلیون یورو در سال، رقمی است که همین حالا بسیاری از بازیکنان تاپ و جوان تر جهان از باشگاه های شان می گیرند و طارمی می تواند هم ردیف آن ها گردد.

البته این ها همه فعلا روی کاغذ و شایعه است و یکی، دو روز اخیر هم عنوان شده که طارمی علاقه ای به حضور در عربستان ندارد و می خواهد به فوتبالش در اروپا ادامه دهد. درباره این گزاره آخر، ولی نمی توان چندان با قاطعیت صحبت کرد؛ چون تا همین چند وقت پیش اگر عنوان می شد که کریستیانو رونالدو قرار است به لیگ عربستان برود، خبر به میزان کافی خنده دار به نظر می رسید؛ ولی حالا رونالدو در عربستان است و پیراهن النصر این کشور را به تن دارد.

انتقال احتمالی مهدی طارمی به عربستان به غیر از موارد فنی و فوتبالی، در سطحی بالاتر هم می تواند ارزیابی گردد. سطحی که اتفاقا با استناد به آن نمی توان شایعه حضور طارمی در عربستان را خیلی بی اساس توصیف کرد. این یکی مربوط به مباحث سیاسی است که این روز ها بین دو کشور ایران و عربستان در جریان است؛ یک آشتی دیپلماتیک بعد از تنش های سیاسی متعدد که در سال های اخیر دودش به چشم ورزش ایران، به ویژه فوتبال رفته است. دولت های ایران و عربستان دوباره دست دوستی به سوی یکدیگر دراز نموده و این روز ها مشغول زمان مناسب برای بازگشایی مجدد سفارت دو کشور هستند. آن ها تفاهم نامه چندبندی هم امضا نموده که بده بستان های ورزشی یکی از همین بند های مورد تفاهم است.

اینجاست که باید این پرسش با دقت بیشتری ارزیابی گردد که آیا مهدی طارمی قرار است مهره سیاسی دولت های عربستان و ایران در حوزه ورزش گردد؟ شاید طرح چنین پرسشی دوباره فاصله گرفتن از واقعیت های روز باشد؛ ولی اگر یکی، دو نکته فوتبالی و فنی کنار همدیگر گذاشته شوند، نگاه به این پرسش تغییر کند. از لحاظ فنی طارمی جایگاه خوبی در فوتبال پرتغال دارد و بدیهی است که با توجه به سطح بالای بازی اش می تواند امیدوار به دریافت پیشنهاد هایی دیگر از اروپا باشد، اما آیا رقم پیشنهاد هایی که از سایر تیم ها به علاوه مدت زمان قرارداد به دستش می رسد، به میزان پیشنهاد الهلال عربستان (اگر واقعی باشد) مجذوب کننده خواهد بود؟

طارمی در آستانه 31 سالگی است و با اشاره به همین موضوع بعید است باشگاهی بزرگ تر از پورتو پیشنهاد قراردادی سه ساله به این بازیکن حتی با وجود کیفیت بی نظیرش ارائه دهد. از سوی دیگر، عربستانی ها از یک سو و الهلال به طور خاص، راه ارتباط با باشگاه پورتو را بلد هستند. آن ها درست کمی بعد از ورود مهدی طارمی به پورتو، موسی مارگا، ستاره وقت این باشگاه را از پرتغال به عربستان کشاندند و به نظر می رسد برای انجام دوباره اش نگرانی خاصی نداشته باشند.

موضوع دیگر، ولی بحث طلسمی است که مهدی طارمی می تواند بشکند. این یکی را شاید دولتمردان عربستانی بیشتر در پی اش باشند. ماجرا از این قرار است که تا به الان هیچ بازیکن ایرانی در لیگ عربستان بازی ننموده و مهدی طارمی می تواند در این بخش اولین باشد. همین تک فکت می تواند به تشریح تیرگی روابط سیاسی و ورزشی ایران و عربستان یاری کند؛ ولی برای شرح بیشتر آن کافی است به اتفاقی که سال 1387 برای مهدی شیری، ستاره تکنیکی برق شیراز رخ داد، رجوع کرد. آن موقع النصر عربستان با مهدی شیری به توافق رسید و حتی قرارداد 1.5 ساله ای هم با این بازیکن بست. در شرایطی که شیری آماده سفر به ریاض به عنوان اولین بازیکن ایرانی این لیگ می شد، فدراسیون فوتبال عربستان این قرارداد را به علت اینکه یک طرفش یک بازیکن ایرانی است، فسخ کرد! شیری به فیفا شکایت برد و غرامت گرفت؛ ولی از آن موقع قانون نانوشته ای در اختیار مدیران عربستانی نهاده شد که قید همکاری با بازیکنان ایرانی را بزنند. این ماجرا از سال 1394 که عده ای از دیوار سفارت عربستان در تهران و مشهد بالا رفتند و بعد روابط حسابی شکرآب شد، سمت و سوی جدی تری هم به خود گرفت.

حال با مرور همین اتفاق و اصرار عربستانی ها برای در اختیار داشتن مهدی طارمی می توان به این نتیجه نزدیک شد که مهدی می تواند بخشی از پازل اصلاحاتی باشد که از چندین وقت قبل در عربستان آغاز شده؛ اصلاحاتی که حوزه سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و ورزشی عربستان را حسابی دگرگون نموده است. شاید اگر مهدی علاقه ای به حضور در عربستان با آن شرایط نداشته باشد، یکی، دو تماس از سوی دولتی ها، این انتقال تاریخی را نهایی کند.