واکسن های آلرژی چگونه عمل می کنند؟ - پری بلاگ

مترجم: رزیتا ملکی زاده

منبع:راسخون

واکسن های آلرژی موجب درمان آلرژی یا حساسیت در فرد نمی شوند، اما سیستم ایمنی بدن را تحریک می سازند. این مقاله اطلاعاتی را در خصوص مکانیسم عمل این واکسن ها فراهم ساخته است.

آلرژی به نام واکنش ایمنی بدن در پاسخ به قرار گرفتن در معرض یک ماده خارجی، که همچنین تحت نام آلرژن یا ماده حساسیت زا شناخته شده، تعریف می شود. با وجود آنکه میلیونها ماده خارجی وجود داشته که از طریق هوا، آب، غذا و غیره وارد بدن می شوند، بدن تنها برخی از آنها را به نام مواد غیرقابل قبول و شروع نماینده پاسخ ایمنی مورد شناسایی قرار می دهد. این پاسخ می تواند شکلی از آسم، اگزما، تب یونجه و دیگر واکنش های حساسیتی شدید باشد.

هیچ گزینه درمانی خاصی برای این بیماری تا زمان تشخیص دلیل آن، وجود ندارد. به منظور شروع ایمونوتراپی یا ایمن درمانی، آلرژنی که موجب بروز آلرژی شده است بایستی مورد شناسایی قرار گیرد. واکسن های آلرژی حاوی میزان مشخصی از آلرژن بوده که به بیمار تزریق شده تا بدین ترتیب فرد در برابر آن ایمنی یابد. آلرژن به میزانی وارد بدن می شود که برای تحریک سیستم ایمنی کافی باشد و موجب واکنش کامل و شدید نشود.

تعریف

ایمونوتراپی به نام درمان یک بیماری خاص با القاء یا سرکوب پاسخ ایمنی تعریف می شود و واکسن های آلرژی که حاوی آلرژن می باشند شکلی از این درمان به حساب می آیند. هنگامی که دچار نوعی آلرژی به برخی مواد شیمیایی، دارو، مواد غذایی و یا دیگر مواد خارجی می شوید، بدن شما آنتی بادی های خاصی را تولید کرده که با این عفونت مبارزه کرده و سعی در ریشه کن کردن آن می نمایند. در طول این دوره، واکنش های خاصی در بدن رخ می دهد که از طریق آنها پزشکان می توانند ابتدا آلرژن یا ماده حساسیت زا را شناسایی نمایند.

در این نوع درمان، واکسن ها حاوی میزان مشخصی از مواد حساسیت زا تنها به میزان کافی برای تحریک سیستم ایمنی بدن شما و نه ایجاد واکنش می باشند. در طول یک دوره زمانی، پزشک ممکن است میزان و دوز این واکسن ها را به منظور کمک به سیستم ایمنی جهت بوجود آوردن تحمل نسبت به آلرژن افزایش دهد. مواد حساسیت زایی که به طور معمول وجود دارند، قارچ، علف، گرد و خاک، درختان و مواد غذایی را شامل می شوند.

عملکرد این واکسن ها

همانطور که پیش از این نام شد، این واکسن ها به جهت کمک به بدن در دفاع از خود در برابر ماده ای که موجب ایجاد آلرژی می شود، مورد استفاده قرار می گیرند. معمولاً داروهایی که به هنگام رخ دادن آلرژی به بیمار داده می شود، تنها علائم آن را به طور موقت از بین برده و این آلرژی ها را به طور دائم درمان نمی سازند. با این حال، بسکمک از پزشکان موفقیت آنها را تضمین می سازند به این دلیل که مانند واکسن بوده که در آن جزئی از آلرژن به تنهایی به درون بدن تزریق می شود.

هنگامی که پس از یک زمان و دوره مشخص، دوز این واکسن ها افزایش یابد، بدن تولید آنتی بادی ها را متوقف ساخته و ماده حساسیت زا را به نام خودی در نظر می گیرد. این بدان دلیل است که این آلرژن ها پیش از این در بدن وجود داشته و سیستم ایمنی ارتباطی محبت آمیز را با آنها برقرار ساخته است. بنابراین، هنگامی که این آلرژن ها وارد بدن می شوند، هیچ گونه واکنشی ایجاد نمی شود. بدین طریق، آنها به تدریج موجب می شوند بدن به وجود و حضور این آلرژن عادت کرده و در نهایت آلرژی درمان می یابد.

خطرات

همانند تمام اشکال دیگر ایمونوتراپی، یکی از مسائل اصلی این واکسن ها این است که آنها را بایستی به مدت 3 تا 5 سال و یا بیشتر و به طور مداوم ادامه داد. اگر از فرایند این درمان دست کشیده و ادامه داده نشود، آنگاه این مواد حساسیت زا می توانند بازگردند. گاهی آلرژن ممکن است بلافاصله پس از توقف واکسن رخ دهد. خطر مهم دیگر استفاده از این تزریق ها این است که بدن می تواند یک پاسخ ایمنی را تولید و یا واکنش آلرژیک به خود واکسن ایجاد نماید. با وجود آنکه مراقبت به عمل آمده که این واکسن ها حاوی تنها میزان کمی از آلرژن بوده تا موجب واکنش نشود، گاهی این واکنش ممکن است رخ دهد. غیر از این موارد، عوارض جانبی دیگری در ارتباط با تزریق این واکسن ها هنگامی که تحت دستورالعمل درست بکار برده شوند، وجود ندارد.

اگر در معرض ابتلاء به آلرژی قرار دارید، و در پی درمانی برای آن هستید، با پزشک خود مشورت کرده و اطلاعات بیشتری در خصوص ایمونوتراپی بدست آورید.

سلب مسئولیت: اطلاعات ارائه شده در این مقاله صرفاً جنبه آموزشی داشته و نبایستی به منظور جایگزین توصیه های پزشک متخصص در نظر گرفته شود.

منبع: راسخون