ویروس هایی که باعث سرطان و سرکوب سیستم ایمنی می شوند - پری بلاگ

یک مطالعه نو به وسیله محققان دانشگاه شیکاگو نشان می دهد که بعضی از باکتری های ترکیبی با سرکوب پاسخ ایمنی تطبیقی ضد تومور حیوان، باعث ایجاد سرطان خون ناشی از ویروس لوسمی موش (MuLV) می شوند. هنگامی که ویروس و باکتری مشترک در موش ها وجود دارند، سه ژن که به عنوان تنظیم نماینده های ایمنی منفی شناخته می شوند، بیشتر بیان یا تنظیم می شوند که به نوبه خود پاسخ ایمنی را کاهش می دهد که در غیر این صورت سلول های تومور را از بین می برد. دو تن از این سه تنظیم نماینده ایمنی منفی نیز به عنوان شاخص های پیش آگهی ضعیف برای انسان های مبتلا به بعضی از انواع سرطان شناخته شده اند.

تاتیانا گولووکینا، دکترای میکروبیولوژی در شیکاگو و نویسنده ارشد این مطالعه می گوید: این دو تنظیم نماینده ایمنی منفی واقعا به خوبی مستند شده اند که عوامل پیش آگهی ضعیفی در بعضی سرطان های انسانی هستند، اما هیچ کس علت آن را نمی دانست. با استفاده از مدل موش سرطان خون، متوجه شدیم که باکتری ها به تنظیم مثبت این تنظیم نماینده های ایمنی منفی یاری می نمایند و به تومور های در حال توسعه اجازه می دهند تا از شناسایی به وسیله سیستم ایمنی فرار نمایند.

معمولا تصور می گردد سرطان نتیجه جهش های خود به خودی است که باعث رشد و تکثیر سلول های خارج از کنترل و تشکیل تومور می گردد. در سال 1910، یک پاتولوژیست به نام پیتون روس، نمونه ای از تومور سرطانی مرغ را برداشت و آن را به یک پرنده سالم تزریق کرد که به سرطان نیز مبتلا شد. کشف او در آن موقع رد شد، اما محققان بعدها دریافتند سرطان به وسیله یک رتروویروس منتقل می گردد. این کشف باعث تحقیقات بیشتر و شناسایی رتروویروس های متعددی شد که باعث انواع سرطان می شوند.

بعضی از رتروویروس های سرطان زا از میکروب های روده برای انتشار و تکثیر استفاده می نمایند؛ به عنوان مثال در یک مطالعه در سال 2011، گولووکینا و تیم او دریافتند ویروسی که باعث ایجاد تومور های پستانی در موش ها می گردد به باکتری های روده بستگی دارد و ویروس را قادر می سازد تا پاسخ های ایمنی را برای شناسایی و از بین بردن سلول های آلوده مسدود کند، بنابراین میکروب ها به تکثیر ویروس یاری می نمایند و در نتیجه تومور ها ایجاد می شوند.

بیشتر بخوانید

در مطالعه نو، محققان در پی پاسخ این سوال بودند که آیا باکتری های مشترک علاوه بر یاری به تکثیر، بر توسعه سرطان ناشی از ویروس به وسیله دیگری نیز تاثیر می گذارند یا خیر. آن ها از موش های بدون میکروب (GF) که در یک مرکز ویژه و از موش های بدون پاتوژن خاص (SPF) استفاده کردند که هیچ میکروب بیماری زایی که می تواند باعث بیماری گردد، اما دارای میکروب های مشترک مشترک است، مشاهده نشد، از جمله باکتری هایی که به طور معمول در روده پراکنده می شوند. موش های GF و SPF هر دو با ویروس لوسمی موشی (MuLV) آلوده شدند، در حالی که ویروس در هر دو نوع موش به خوبی آلوده و تکثیر شد، تنها موش های SPF تومور هایی با فرکانس بالا ایجاد کردند.

سلول های سرطانی ناشی از ویروس، همگی آنتی ژن های ویروسی یا مولکول هایی را بیان می نمایند که آن ها را به عنوان یک عامل خارجی برای میزبان تعریف و در نتیجه آن ها را به هدف حمله ایمنی تبدیل می نمایند. برای ادامه تکثیر سلول های تومور ناشی از ویروس، باید از حمله سیستم ایمنی محافظت گردد، بنابراین، تیم گولووکینا در پی مکانیزم فرار ایمنی وابسته به میکروب بود که سلول های سرطانی ناشی از ویروس را قادر می سازد در میزبان زنده بمانند.

این تیم مجموعه ای از آزمایش ها را با موش های دارای نقص ایمنی انجام دادند که به طور خاص مهندسی شده بودند، بنابراین آن ها فاقد سیستم ایمنی سازگار بودند. در محیط عاری از میکروب، این موش ها هنگامی که در معرض ویروس قرار گرفتند با همان فرکانس موش های دارای SPF کافی با سیستم ایمنی دست نخورده، تومور ایجاد کردند، بنابراین پاسخ ایمنی ضد تومور به وسیله میکروارگانیسم هایی خنثی می گردد که متعاقبا به عنوان باکتری مشترک شناخته شدند.

سپس محققان دریافتند باکتری های کامنسال سه ژن معروف به تنظیم نماینده های ایمنی منفی را در موش های آلوده القا می نمایند. این ژن ها معمولا پس از برخورد با یک عامل بیماری زا، سیستم ایمنی را از کار می اندازند، اما در این مورد پاسخ ایمنی علیه سلول های سرطانی را مهار می نمایند. دو تن از سه تنظیم نماینده ایمنی منفی - Serpinb9b و Rnf128 - بعلاوه به عنوان شاخص های پیش آگهی ضعیف برای انسان های مبتلا به بعضی سرطان های خود به خود شناخته شده اند. همه باکتری های معمولی خاصیت تحریک نماینده تومور نداشتند، بنابراین گولووکینا و تیمش به تحقیقات بیشتر در خصوص اینکه چرا این قابلیت سرکوب نماینده سیستم ایمنی تنها زمانی وارد عمل می گردد که ویروس و باکتری وجود داشته باشند، ادامه می دهند. این مطالعه با عنوان باکتری های روده کامنسال پاتوژنز یک رتروویروس موش تومورزا را تقویت می نماید.

منبع:medicalxpress

خبرنگاران علمی پزشکی بهداشت و درمان